Üzücü II

Akşam akşam yeryüzünden silindiğimi öğrendim. Çok şaşırdığımı söyleyemem. Züğürt tesellilerine sığınmış geçmişin bir kaç güzel nefesi kalmıştı. O da uçup gitti. 

Yaptığınız onca şey karşısında aportta bekleyip,kaos çıkması için Tanrıya dua eden,ettikleri duanın kötülüğü ile beraber geleceklerinden hiç korkmayan insanların arasına sıkışıp kaldığı zaman insan sormalı kendine. Hata neydi? veya hatanın kişinin kendi tarafından yapılan unsuru neydi? 

Burnu kalkık bir adam değilim ama çevremdekiler bilir biraz huysuzumdur ama iyi adamımdır. Anam küçükken "ne yaparsan yap, ne bok yersen ye iyi ve dürüst bir adam ol" dedi. Ben de hasbelkader elimden geleni yapmaya çalıştım şimdiye kadar. Bazen başarısız oldum. Sonsuz pişmanlık duydum ve kendimi affettirmeye çalıştım da. Umarım başarmışımdır. Beni affetmeseler de en azından sebep olduğum kötülükleri bertaraf etmişlerdir.Umuyorum ve dua ediyorum Tanrıya bunun için.

Ya hiç bir zaman bu algıya sahip olamamış ve olamayacak,eleştirinin e'sine katlanamayan,inadım inat götüm iki kanatçılar. Size yapılanlar onca iyi şeye rağmen hayatınızın tüm odak noktalarına bu kadar bencilce reaksiyon vermek için nefes almanız, insanların hayatını mahvetmeniz haksızlık değil mi? 

Geçmişte önüme benim bok yemem olarak sunduğunuz her şeyi teker teker sindirerek gerçekleştirmeniz çok acı. Egolarınız tarafından o kadar dayak yiyorsunuz ki hayatınızın ne kadar boşluğa sürüklendiğini bile fark edemiyorsunuz. ve ne yazık ki bunu gerçekten üzülerek söylüyorum  ne benim edindiğim ön yargılar ne de sizin kendi histerik teşhirci hayatınızın albenisi hayatınızın hiç bir evresinde mutlu olamayacağınız gerçeğini değiştirmeyecek.

Unutmamak lazım hiç birimiz melek değiliz ne de şeytan ama sizin kalbiniz biraz daha şeytana meylediyor. Her ne kadar kendinizi kandırsanız da bencillik ile kötülük arasındaki o ince çizgiyi gör(e)meden yaşıyorsunuz.

Üzücü...