There is still hope...

Sorularla başlayan metinlerin içeriği ile alakalı şüphe duyarım. Şişirme gibi gelir. Çerçevesiz bir yazıya sınırlar çizilmesi hoşuma gitmez. Yönlendirilen, dikte edilen yazılardan korkarım ki çok da haklı olduğumu düşünüyorum; yazarın ne düşündüğünden ziyade benim metinden ne aldığım önemlidir. Çapımın ne olduğunu bilir, ona göre hülyalara dalarım. Fazlasını beklemem, isterim belki ama bu beklentinin içine girmem. Bir arkadaşa bakıp hemen çıkarım. Haddini bilen bi' adamım, yeteneklerinin sınırlı olduğunu, iki s.kindirik cümle karalayınca dostoyevski moduna girmem-hoş ortak yanlarımız çok var ya neyse :) - mütevazilik mayamda var. mütemadiyen fermente ediyor kendini, arada sırada alkol ve gaz çıkartıyor; ego tatmin ediliyor akabinde ise öze dönüş; tevazu, çapsal optimizasyonlar vs vs.

Şu sıralar arayışta olan, ne aradığını bilmeyen, bulduğunda tatmin olacağından şüphe duyan, eksik taşların yerine oturmasını bekleyen ama bu madeni nerde veya nasıl bulacağını bilmeyen insanların-ki O.Atay'ın Tutunamayanlar'ı sırf bu insanlar için yazılmıştır; en azından umudum o yönde- sürekli kendisine yönelttiği ama bir türlü yanıtını alamadığı sorular sürekli gözlüğümün 4-5cm üzerinde uçuşuyor. Arada bakıyorum, takip etmeye çalışıyorum. Pufff! ninca gibi kayboluyorlar ortadan, geride bıraktıkları gri duman da cabası. Dissatisfaction; hangisi olmamakla beraber bi' filmde rastlamıştım bu tabire. Ziyneb insanı "aaa, benim zamazingo la bu demişti."- ziyneb kızımız bu kadar kaba değil elbette, ara sıra basıyor küfürü, hiç eşmeyelim o konuyu. Velhasıl-ı kelam ben diyorum ki acaba bende de bu b.ktan mı var? Yoksa pipirik mi yapıyorum. Cevabını elbetteki bilmiyorum...

Tutunamayan Selim Işık;

Gerçekmişcesine bağlandım adama, aslında hem Turgut Özben'e hem Selim'e. Birbirini tamamlıyorlar gibi geliyor. Gözlem, analiz vb. değil, istek, olmasını arzu ettiğim sanırım bu. Selim ölmeseydi de Turgut'la beraber kaybolsaydı. Basmane Garında mola verseler, telefon çaksalardı akabinde; "Padewan! geldik biz, fazla kent kartın varsa versene be hacı!"


There is still hope...

Ummak, bazen o kadar güç oluyor ki kafa patlatmaktan nefes alamıyorum.
Anyway,there is still hope...