Kaşların ne kara be aslanım!

Çatık değil ama yalan yok.

Ne güzel de gülüyor namussuz.

Kaldırıp kafayı ne zaman baksam,

İflahım, Allahım şaşıyor, ah ediyorum, ciğerim yanıyor.

Rakıya vurup basıyorum küfrü,

“Izdırabını s.ktiğimin dünyası.”

Ali abine çok benziyorsun be aslanım.

Kara kaşın, gözün değil ha yalan yok.

Yüreğin, ciğerin benziyor.

Hasan Hüseyin mi dersin Ahmet abi mi ben anlamam.

Sana bakıyoruz ya Berkin,

Yaprak döküyor  bir yanımız, diğeri ise Allahlık,

Sen de bahar bahçe ben diyeyim ne karanfil ne kurbağa.

Sonra yine efkar çöküyor omuzlara,

Rakıya vurup basıyoruz küfrü,

“Izdırabını s.ktiğimin dünyası.”

Umudun rengi olur mu?

Olursa ondan işte. İsmini,cismini bilmem.

Fuşya bilirim, bordo, yeşil bilirim gelincik bilirim ben.

Alininkini de bilmem, Alinin rengi yok.

Sen Ali abin gibi yapma çocuk.

Yap da, yapma işte.

Uyan sen, benzeme ona.

Allahın adını verdim benzeme.

Rakıya vuralım, vuralım da,

Kaşlarının karasına içelim be aslanım.