Dokulmekte...

Hafızam balıklarla at başı. Bazen inme iner gibi birden ampul yanıyor, lakin kerhane lambası gibi kendine hayrı yok, fahişelere nasıl olsun…. Ellerim titriyor.… Yeminli dayıların bana bıraktıkları ve benim alışabildiğim en spekteküler zaaf...Saçlarım dökülüyor, çalışma masam, abimin mezarı misali yapraklardan görünmez olmuş. Sucu çocuðu çağırsam uzun sürer mi? Valporik asitle olan aşkım bitmeli, düzeyliydi belki 1000 civarı, "uzunsun " demişti anca paklar . Hâlbuki 500ünü kaldıramadı ki ufaklık…
Hep en küçük kalmayı istemiştim, kıpkırmızı bir kafayla ortalıkta koşturmak, babamın sigarasını ağzından alıp sobaya atmak akabinde futbolcu kartı sevdasına yanaktan ısırıp "baba,ellibinlira versene..." diye cümleleri ağzımda yayabilmek.olmadı...aaa miki işemiş akşam, kaç kere dedim yatarken çişini yap diye.yapardım çişimi, lakin anlamadınız ki be anne, farklı olmaktı arzum…
Farklılaştım, dökülüyorum…
2520000 mg...limit gider sonsuza!